تقریبا به هر چیز فی که عمرش به آخر رسیده و دیگه کاربردی نداشته باشه، ضایعات فی می گن. حالا از آهن گرفته تا استیل، چدن، آلومینیوم، مس، برنج، مفرغ، سرب، روی و . این ضایعات، هم به صورت خام به فروش می رسن و هم در قالب محصولاتی مثل باتری، بطری فی نوشابه یا حتی موتور ماشین.
ضایعات علاوه بر محیط های صنعتی، در نواحی مسی هم وجود دارن و اکثرا بعد از جمع آوری در یک محیط باز، انبار می شن. بد نیست بدونید به این دلیل که حجم آهن قراضه ها در این انبارها بسیار بالاست و احتمال حادثه در اثر کند و کاو وجود داره؛ معمولاً انبارهایی که اجازه ی ورود به افراد رو می دن، در ابتدا ازشون تعهد می گیرن و مسئولیت هرگونه حادثه رو به مشتری واگذار می کنن!
در این صنعت خطرات زیادی وجود داره چون در بین این ضایعات، فاتی با خواص رادیواکتیو وجود دارن که می تونن منجر به مرگ، صدمه و آسیب های محیط زیستی بشن. دو حادثه یکی در هند و دیگری در برزیل شاهد این مدعا هستن.
مواد سمی مثل آزبست یا موادی مثل بریلیوم، کادمیوم و جیوه می تونن برای کارکنان و محیطی که در اون قرار دارن، خطرات بی شماری ایجاد کنن. علاوه بر این بسیاری از وسایل موجود در این انبارها خطرناک هستن.
این وسایل غول پیکر در ابعادی وسیع و با نیروی بالا، در صورت بی دقتی و اشتباهات انسانی و غیره می تونن زمینه ساز حوادثی جبران ناپذیر باشن.
بهر حال ضایعات به هر شکلی که باشن و حتا با داشتن سودهای کلان برای بعضی ها اما آسیبهای جبران ناپذیری به محیط زیست میزنن. ویدیو انمیشن زیر نمایش بسیار گویایی به کمک هنر انیمیشن از این فاجعه ی بزرگ است. ببینین و نظر یادتون نره 
درباره این سایت